Nu de lente stiekem het land inrolt en de bomen en het gras een steeds duidelijker groen tintje aan het geven is kruipt ook het wielrenbloed van mij weer door de benen. Tel bij het mooie weer de schitterende beelden van een Cancellara en klaar! Ik moet naar buiten! Fietsen met die donder!
De eerste kilometers zijn intussen derhalve gemaakt. Heerlijk! Wind en regen, geen zonnestraaltje te bekeken. Tot afgelopen zaterdag en ook gisteren was het genieten! Lekker als de “Adelaar van Toledo” de Posbank op. Nou nee, eerder als een Kenny van Hummel… aiai, de benen zijn nog wat zwaar (of eigenlijk: Ebo is nog wat zwaar), maar ik heb nog enkele weken om in vorm te komen.
5 Juni mag het weer gebeuren, tot die tijd is het opbouwen, misschien een beetje lamlullen bij tijd en wijle en ondertussen genieten van de echte klasbakken in de Amstel Gold Race, LBL en ander mooi wielergenot.
Mooiere tijdbesteding heb ik (voorlopig) nog niet.
