Tijdens de Lifehacking Academy, liet Mark Tigchelaar de aanwezigen van zijn workshop zien én beleven hoe de basis van het snellezen in elkaar zit én dat het ook werk.
De basis en theorie
Het menselijk oog kan niet rustig en vloeiend bewegen, het schiet het alle kanten op, in stapje en erg schokkerig als we er een beweging mee maken. Met lezen is het hetzelfde, tijdens het lezen struikelt het oog over de woorden en kijkt het naar woorden op andere regels. Resulterende in een niet logische leesvolgorde waardoor dingen door elkaar gehaald kunnen worden.
Maar er is hulp onderweg, hulp in de vorm van een bewegend object. Want zodra het oog ook maar een beetje moeite doet om dat bewegende object te volgen, dan gaat het ineens een heel stuk gemakkelijker. Dan blijkt dat ie ineens wel best netjes kan bewegen.
Wat is hiervoor de oplossing, als we de beide feiten naast elkaar leggen?
Combineren!
Door de ogen langs de tekst te begeleiden met je vinger, net als vroeger op de lagere school, kun je vloeiender langs de woorden gaan en ze beter en vooral sneller opnemen om naar de hersenen door te sturen.
De praktijk
Voor dat ene uurtje tijd dat er maar beschikbaar was, was dit het theoretische deel. Dus daarom snel door naar de praktijk, het lezen zelf.
Dit moet opgebouwd worden, steeds sneller en sneller lezen, of eigenlijk, steeds sneller en sneller de vinger onder de tekst laten meebewegen. Zo snel zelfs dat er geen enkel woord meer te begrijpen valt van de tekst. Geen probleem, dat is heel normaal, niemand zou dat kunnen lezen zonder training, maar wat je er wel mee opschiet is het trainen van de oogspieren. Merkbaar, want na het ‘lezen’ op volle snelheid, zijn de oogspieren al duidelijk voelbaar.
Trainen, trainen en trainen dus. Vingervlug over de pagina met die vinger en netjes volgen met de ogen. That’s it, in de basis.
En het mooiste moet nog komen, je brengt namelijk alleen maar de snelheid van het opnamen van de woorden op hetzelfde niveau als wat je hersenen aankunnen. De data dus sneller richting de hersenen versturen. Want als de leessnelheid achterloopt bij wat de hersenen kunnen verwerken, is de kans aanwezig dat je hersenen afgeleid worden en zelfs aan andere zaken gaan denken. En dat is niet de bedoeling. Dus, tempo erin.
Ter inspiratie, mijn leessnelheid was aan het begin van het uur 175 woorden per minuut (250 is gemiddeld). Dat is inclusief mijn licht vorm van dyslexie. Na een uur was het nagenoeg verdubbeld, naar 317 w.p.m.
Verder gaan in het snellezen? Begin dan met de volgende links:
- Tools en tips
- Software tips – Want ook op de computer kan deze techniek worden toegepast
- Boeken over snellezen – Ironisch genoeg, zul je deze nog langzaam moeten lezen
