Dat “de achte bergen” als meer dan een jaar in de bestseller top 60 staat verbaast mij niet. Dat het een DWDD-boek-van-de-maand is zal er zeker in meespelen. Nu zie ik dit soort aanbevelingen niet direct als een pré, maar ik snap ze in dit geval wel. Cognetti heeft met dit boek namelijk een makkelijk weg te lezen boek geschreven waar wel meer in de vinden is dan een snelle roman. 

De acht bergen

Pietro woont met z’n ouders in Milaan. Zijn ouders, vooral zijn vader, zijn verzot op de bergen. De aantrekkingkracht van de bergen gaat ver, heel ver. Een “buitenhuis” in een verlaten dorpje en Pietro ontmoet een nieuwe vriend. Zoals dat gaat met vriendschappen moet er eerst iets groeien. Samen met de bergjongen Bruno beleeft Pietro mooie avonturen. En natuurlijk, waar vriendschappen groeien zullen ze ook afbrokkelen, maar, zeker de goede, blijven altijd bestaan. Hoe dus de lijn ook kan worden, welke tegenslagen er ook komen. Hoever de levens ook uit elkaar komen te liggen. Cognetti geeft een mooi inkijkje in de strijd tussen stad en land, hoog en laag, weggaan en blijven en vader en zoon relaties.

Conclusie

Zeker lezen! Lekker vakantieboek zou ik zeggen. 

 

“En dat mensen zoals wij, die op de eerste en hoogste berg een vriend hebben verloren, niets anders rest dan dwalen over de acht bergen.”