De Heilige Rita.

Tommy (sinds Joe Speedboot kan het alleen maar minder) Wieringa heeft weer een mooi verhaal gebreid. Een mega saai verhaal, eigenlijk flinterdun (al zijn er vast en zeker dubbele lagen en zal de gemiddelde leraar nederlands er een fijn mondeling over kunnen afnemen) verhaal, maar toch blijf je lezen. Je wilt weten hoe het afloopt in het saaie Mariënveen. Het sneue en benepen leven van Paul Krüzen, de rus van z’n moeder en het leven van de Chinezen en de hoeren over de grens.

En hoe saai het leven ook is, hoe dun het verhaal. Wieringa weet met mooie zinsconstructies en af en toe een vergezocht synoniem het leven om te zetten en zo verdient de Heilige Rita de stempel roman. Op naar de volgende…