Yippy! Een kind, de mooiste dochter ter wereld. De wondere wereld van baby.
Maar ja, hoe kun je nu communiceren met een baby. Niet, blijkt. Logisch natuurlijk. En terwijl Nederland de week van de alfabetisering “viert” zet onze wonderschone dochter haar eerste stappen in communicatie überhaupt! Hints zonder handleiding… maar gelukkig, de tijd leert ons…
- Kromme rug, korte kikjes, spartelende beentje, net na het eten = “ik heb last van krampjes”
- Een hele grote grijns, net na het eten = “Ik vermaak me prima met papa en mama”
- Klein in elkaar gekropen bij papa of mama op de borst liggen = “Eeuh, ik weet niet precies wat jullie van plan zijn, maar ik ben nog even in schemerland”
- Keihard blèren in bed = “Haal me hieruit, ik heb honger! NU!”
- Rare, huilachtige geluiden maken = “Ik ben moe, maar er is zoveel te beleven… owja, ik ben moe, maar er is zoveel te beleven… owja,…”
Stapje voor stapje komt het tot een beter begrip tussen ons (Cato enerzijds en Papa en Mama anderzijds). We spreken (nog) niet dezelfde taal, maar door respect en geduld te hebben (papa en mama) en duidelijk verschil te maken in de diverse wensen (zie lijstje hierboven / Cato) komen we een heel eind. En hiervan kunnen we allemaal wel iets leren… 😉
En nog een hint van Cato, mij in badje doen terwijl ik honger heb is niet zo’n goed idee. Daardoor vind ik het aankleedkussen niet mijn favoriete plek! Hihi
handig! maar snel aan de gebaren taal?
http://www.gebarencentrum.nl/woordenboek.asp?idrelease=39&color=y&firsttime=1&zoekterm=&id=1597